Wody powierzchniowe i podziemne
Rzeka Gniła Obra z bardzo gęstą siecią rowów melioracyjnych, kilka zbiorników małej retencji, należy do zlewni Odry. Od kilku lat wzrasta czystość rzeki z uwagi na wybudowane oczyszczalnie ścieków, do których systematycznie podłączane są poszczególne miasta, a w najbliższych latach również naszą wieś. Zachowana została część prastarego koryta rzeki na niższych terenach. W dolinie rzeki rozległe łąki zajmują 11% ogółu powierzchni. Zasoby wód podziemnych są wzbogacone w niezliczone widoczne źródliska.

Dziedzictwo kulturowe
We wsi znajduje się otworzony w 2007 roku Gminny Skansen Maszyn i Urządzeń Rolniczych. Prace nad powstaniem Gminnego Skansenu Maszyn i Urządzeń Rolniczych w Podmoklach Małych rozpoczęły się w 2004 roku. Z inicjatywy grupy osób, którym na sercu leży los starych maszyn rolniczych będących wytworem myśli i rąk kilku pokoleń, które już odchodzą w zapomnienie próchniejąc, rdzewiejąc nierzadko ulegają spaleniu lub idą na złom, zrodził się pomysł utworzenia skansenu. Dziś te zbiory są jedynym świadectwem wysokiej kultury rolnej tamtych czasów. Większość maszyn pochodzi od ofiarodawców, którzy są mieszkańcami okolicznych wiosek. Obecnie zgromadzono ponad 200 różnych maszyn i urządzeń rolniczych pochodzących sprzed 1939 roku. Prawie połowa jest wyeksponowana, pozostałe to maszyny o konstrukcji drewnianej, zostaną wyeksponowane po zbudowaniu drewnianej wiaty. Maszyny są naprawiane i odnawiane. Dzięki zgromadzeniu po kilka maszyn jednego rodzaju, z których każda jest inna, możemy poznać rozwój myśli technicznej naszych przodków. Są różnego rodzaju, wielkości i zastosowania pługi, kultywatory, opielacze, dołowniki, kopaczki, kosiarki, snopowiązałki, młocarnie i wiele innych.
Maszyny rolnicze wyeksponowane są w kolejności odpowiadającej chronologii prac polowych od orki po zbiór plonów. Osobną ekspozycją są maszyny i urządzenia do przetwarzania płodów rolnych (śrutowniki, sieczkarnie, rozdrabniacze itp.) oraz urządzenia do różnych prac w gospodarstwie. Wielką atrakcją jest przeniesiony i odrestaurowany wolnostojący „chlebny piec", który służył do wypieku chleba. Od 2010 roku niezwykłym eksponatem w skansenie jest wiatrak typu „Koźlak”.
Wspaniałym uzupełnieniem dla skansenu jest Izba Pamięci w Szkole Podstawowej w Podmoklach Małych z niepowtarzalnymi zbiorami. Przechowywane tam są regionalne pamiątki, które mają wychowywać młode pokolenia w duchu patriotyzmu i szacunku dla swoich przodków. Oprócz dokumentów i eksponatów związanych ze szkołą i jej patronem Franciszkiem Sarnowskim znajduje się tam dużo starego sprzętu gospodarstwa domowego, drobny sprzęt rolniczy oraz narzędzia rzemieślnicze. Przeznaczenie niektórych przedmiotów stanowi zagadkę nawet dla najstarszych mieszkańców. Zebrane eksponaty są kopalnią wiedzy dla regionalistów. W szkole realizowane są innowacje pedagogiczne z zakresu edukacji regionalnej, działa zespół tańca folklorystycznego, szkolna kapela koźlarska. Organizowane są zajęcia i spotkania, również z uczniami i nauczycielami z partnerskiej szkoły w Neuruppin, pokazujące i kultywujące tradycje oraz historię tych ziem. Zajęcia mają charakter wykładów i pokazów.
Ludność Podmokli Małych odznacza się głębokim umiłowaniem wiekowej tradycji i zwyczajów. Dowodzi tego wspomniana wcześniej cycha – symbol cechu rybackiego, za pomocą której powiadamia się mieszkańców o zgonie członka społeczności wiejskiej. Przyczepiona do ryby wiadomość błyskawicznie obiega całą wieś przekazywana przez sąsiada sąsiadowi. Nie może w tym czasie zostać zatrzymana przez nikogo na dłużej, ponieważ to przynosi nieszczęście.
Natomiast wszystkie aktualne ogłoszenia roznosi „dzwonkowy”, który jedzie przez wioskę dzwoniąc dzwonem. Wszyscy zainteresowani wychodzą przed bramy lub otwierają okna i pytają o wiadomości.
Innym zwyczajem jest „polterabend” czyli pulter. Odbywa się on w przededniu wesela. Sąsiedzi i znajomi rozbijają, trzaskają szkło przed bramami nowożeńców. Im szybciej matka weselna poczęstuje plackiem i wódką tym mniej bałaganu może zostać w dniu wesela przed domem. Szkło jest tłuczone na szczęście młodym.
Kiedyś obchodzono tzw. Zapusty, inaczej mięsopusty jest to piękny zwyczaj chodzenia z „siwkiem”. W okresie zapustów – w ostatnią niedzielę, poniedziałek i wtorek karnawału ludność bawi się w barwnym korowodzie przebierańców, który odwiedza gospodarstwa zbierając datki i życząc szczęścia gospodarzom.
Tradycją jest odprawianie nabożeństwa o urodzaje - „Dni Krzyżowe”. Przed wybudowaniem kościółka nabożeństwa odbywały się przy przydrożnych kapliczkach.
Innym zwyczajem, który jest kultywowany od niepamiętnych czasów jest „obrusło” polegające na opasaniu kapliczki pierwszym zżętym zbożem. Jest to prośba o urodzajne żniwa. Podziękowaniem za żniwa jest wieniec dożynkowy pleciony co roku przez pięć kolejnych gospodarstw i składany w ofierze na mszy dożynkowej.
Do tradycji należy darcie pierza tzw. „piórnica”. Odbywa się ona w czasie wolnym od hucznych zabaw. Wieczorami zbierają się gospodynie wiejskie i drą pierze wymieniając między sobą nowinki i ploteczki wiejskie. Kiedyś podstawą posagu były pierzyny i poduchy wykonane z pierza dartego w czasie piórnic.
Od czasu do czasu organizowane są biesiady folklorystyczne. Występują na nich okoliczne kapele i zespoły ludowe, a cała sala śpiewa razem z nimi. Kapele grają na regionalnych instrumentach muzycznych: koźle weselnym, sierszeńkach oraz skrzypcach i klarnetach.
W celu integrowania sołectw i ich mieszkańców organizowane są przez Rady Sołeckie z Podmokli Wielkich, Małych i Lasek oraz Szkołę Podstawową Turnieje Sołectw. Drużyny z poszczególnych wsi biorą udział w zmaganiach sportowych i zręcznościowych. Turniej kończy się zabawą na wolnym powietrzu do samego rana.
Obecnie w szkole kultywuje się tradycję poprzez edukację regionalną. Prowadzi się zajęcia nauki gry na unikalnych dudowych instrumentach muzycznych: sierszeńkach i koźle weselnym. Młodzież bardzo chętnie uczestniczy w zajęciach.
Oprócz gry na tych pięknych instrumentach młodzież występuje w zespole folklorystycznym grając na dzwonkach i fletach oraz śpiewając ludowe przyśpiewki. Swoimi występami młodzież uświetnia uroczystości szkolne, wiejskie, gminne i regionalne. Bierze udział w konkursach i festiwalach folklorystycznych odnosząc w nich sukcesy.
Wszelkie uroczystości i imprezy urządzane w Podmoklach, wykazują dużo solidarności i grupowego działania. Tradycje te sięgają chyba jeszcze czasów wspólnoty pierwotnej i świadczą o słowiańskiej wierze w siłę i moc grupy ludzkiej.